ओसंडुन उत्साह वाहतो, उत्सव षष्टपूर्तीचा !
सह परिहार नमितो आम्ही, भाव मनी सत्काराचा !!
झुलते तोरण द्वारी वेलीचे, पवित्रता भारुनी राही !
नमुनि मंगलमूर्ती पूजिला , सत्यनाथ र्हुदायाठायी !!
तोच जाणता त्रेलोक्याचा, करता हरता तोच असे !
स्मरता त्यासी येई धाउनी, संकटात हि झेलितसे !!
कसे निर्मिले चंचल मन हे, चिंतेने व्याकूळ चित्ति !
मोकाट सुटे अधिराईने, स्वारी करी वार्या वरती !!
आयुष्याचा कण कण वेचुनि, रंगवू पाहे नभांगणा !
आली पराकष्टेची सिमा, काय कसे सांगू कोणा ?
गेला प्रातःकाळ मध्यां:न्ह आता संध्याकाळ आयुष्याचा !
कर्तव्याची झाली सांगता, अन फुलला वृक्ष चंदनाचा !!
आशिर्वाद तव झाले पुलकीत, उडे बांगडे स्वच्छंदी !
चिमण जणू का इकडून तिकडे चिवचिवति फांदी फांदी !!
सुख दुःखाची उनसाऊली, कधी चांदणे पौर्णिमेचे !
लहान मोठ्या जरी बुटयांचे, वस्त्र हे च आयुष्याचे !!
दुःखा नंतर सुख निर्मिले विधी लिखित आहे दोन्ही!
सुखदुःखाचे विश्वचक्र हे, चुकून थांबवू नका कोणी !!
!!
आयुष्याची ध्येयपूर्ती हो, हि च प्राथना प्रभू चरणी !
शुभेच्छा ची दिली शिदोरी , उत्सवमुर्ती च्या ठावी !!
सह परिहार नमितो आम्ही, भाव मनी सत्काराचा !!
झुलते तोरण द्वारी वेलीचे, पवित्रता भारुनी राही !
नमुनि मंगलमूर्ती पूजिला , सत्यनाथ र्हुदायाठायी !!
तोच जाणता त्रेलोक्याचा, करता हरता तोच असे !
स्मरता त्यासी येई धाउनी, संकटात हि झेलितसे !!
कसे निर्मिले चंचल मन हे, चिंतेने व्याकूळ चित्ति !
मोकाट सुटे अधिराईने, स्वारी करी वार्या वरती !!
आयुष्याचा कण कण वेचुनि, रंगवू पाहे नभांगणा !
आली पराकष्टेची सिमा, काय कसे सांगू कोणा ?
गेला प्रातःकाळ मध्यां:न्ह आता संध्याकाळ आयुष्याचा !
कर्तव्याची झाली सांगता, अन फुलला वृक्ष चंदनाचा !!
आशिर्वाद तव झाले पुलकीत, उडे बांगडे स्वच्छंदी !
चिमण जणू का इकडून तिकडे चिवचिवति फांदी फांदी !!
सुख दुःखाची उनसाऊली, कधी चांदणे पौर्णिमेचे !
लहान मोठ्या जरी बुटयांचे, वस्त्र हे च आयुष्याचे !!
दुःखा नंतर सुख निर्मिले विधी लिखित आहे दोन्ही!
सुखदुःखाचे विश्वचक्र हे, चुकून थांबवू नका कोणी !!
!!
आयुष्याची ध्येयपूर्ती हो, हि च प्राथना प्रभू चरणी !
शुभेच्छा ची दिली शिदोरी , उत्सवमुर्ती च्या ठावी !!
